بررسی خشکسالی اقلیمی و شدت، تداوم و وسعت آن در ایران با استفاده از شاخص rdi

در این تحقیق با استفاده از شاخص جدید rdi (شاخص شناخت خشکسالی) وقوع خشکسالی در کشور ایران از سال آبی 1974-1973 تا 2003-2002 مورد بررسی قرار گرفت. شاخص rdi از دو پارامتر بارندگی و تبخیر و تعرق پتانسیل برای برآورد خشکسالی استفاده می کند و در سه مرحله محاسبه می شود که شامل مقدار ابتدایی، rdi نرمالیزه شده و rdi استاندارد شده می باشد. شاخص rdi، بارندگی را به عنوان ورودی و تبخیر و تعرق پتانسیل را به عنوان خروجی در نظر می گیرد. برای مطالعه و پایش پدیده خشکسالی در ایران، 38 ایستگاه سینوپتیک با طول دوره آماری مشترک 30 ساله (1974-1973 تا 2003-2002) و بر اساس سال آبی (اکتبر-سپتامبر) انتخاب شد. پس از محاسبه شاخصrdi برای ایستگاه های در نظر گرفته شده، نقشه های گستره خشکسالی به صورت سالانه تهیه شد. سپس بر اساس نقشه های مذکور، منحنی های شدت-وسعت خشکسالی تهیه شد. بررسی نقشه ها و نمودارهای شدت-وسعت نشان می دهد که اگر چه در اکثر سال ها بخش هایی از کشور با خشکسالی مواجه بوده است، اما خشکسالی سال 2000-1999 دارای بیشترین وسعت در محدوده کشور بوده است. در این سال خشکسالی تمام مناطق کشور را احاطه کرده است. در مجموع بررسی نقشه های گستره خشکسالی نشان می دهد که کلیه مناطق کشور در این دوره سی ساله خشکسالی را تجربه کرده است، اما بخش هایی از کشور مانند مناطق مرکزی و شرقی، بیشتر در معرض خطر خشکسالی قرار داشته-اند.